พระเครื่อง เครื่องราง

อยู่กับมะเร็งอย่างไรให้มีแต่ความสุข

“การไม่มีโรคคือลาภอันประเสริฐ” คำกล่าวนี้ยังคงเป็นจริงอยู่เสมอแม้วันเวลาจะผันผ่านไปนานเพียงไหน แม้ว่าคนจะรวยล้นฟ้า มีสิ่งของอำนวยความสะดวกต่างๆ รอบตัวอย่างล้นพ้น ก็มิอาจเทียบค่าได้กับการที่มีร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ปราศจากโรคภัย แต่เมื่อใดก็ตามที่ร่างกายของเราต้องพบเจอกับโรคร้ายอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว โดยเฉพาะโรคมะเร็ง โรคยอดฮิตที่บั่นทอนจิตใจผู้คนในสังคมและเป็นเหมือนเงาปีศาจที่คอยตามหลอกหลอน นำพามาซึ่งความสิ้นหวังและเต็มไปด้วยความมืดบอดของการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ก่อนมะเร็งจะลุกลามกลืนกินชีวิตของเราไปในที่สุดอย่างทุกข์ทรมาน

“มะเร็ง” ในมุมมองของเราทุกคน มันก็คือปีศาจร้ายที่รอคอยเหยื่อผู้โชคร้ายรายต่อไป เราทุกคนต่างมองมันว่าเป็นโรคที่เมื่อเป็นแล้วจะต้องพบเจอกับความทุกข์ทรมาน ไร้ซึ่งหนทางรักษาที่แน่ชัด แทบไม่แน่ใจเลยว่าโอกาสรอดและการกลับมาของมันอีกจะเริ่มต้นขึ้นเมื่อไหร่ ทำให้ผู้ป่วยมักจะจมอยู่กับความหมดหวังในชีวิต เต็มไปด้วยความทุกข์ที่มีเพียงความตายเป็นเครื่องหมายแห่งอนาคตอันไม่ใกล้ไม่ไกล แต่สำหรับหลายๆ คนกลับพบว่ามะเร็งคือเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง การยอมรับความป่วยไข้ของพวกเขานำพามาซึ่งความสุข และการเข้าใจชีวิตได้มากขึ้น แตกต่างจากผู้ป่วยส่วนมากในสังคมที่ต่างนอนรอความตายอย่างไม่มีความสุข

เราจะอยู่อย่างไรเมื่อมะเร็งกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

เมื่อเรารู้ตัวว่ามะเร็งเข้ามาคุกคามชีวิตที่ปกติสุขของเรา  ตามสัญชาตญาณทั่วไปเราก็มักจะดิ้นรนต่อสู้เพื่อให้ตัวเองหายจากอาการเจ็บป่วย หลายคนโชคดีที่สามารถรักษามะเร็งให้หายได้ แต่สำหรับบางคนที่แทบจะไม่มีโอกาสหาย แต่ก็ยังดิ้นรนเพื่อให้พบกับปาฏิหาริย์จนเกิดความทุกข์อย่างไม่รู้จักจบสิ้นดังนั้น สิ่งที่แรกที่ผู้ป่วยมะเร็งจะต้องพึงกระทำก็คือการรู้จักยอมรับความเป็นจริง เพราะความทุกข์ที่เกิดขึ้นนั้นเกิดจากการที่เราไม่ยอมรับว่าเรากำลังป่วย ไม่ยอมรับว่าตัวเองจะไม่สามารถมีชีวิตได้เหมือนเดิม

ภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ
ภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ

แต่แท้ที่จริงแล้วหากเราลองคิดสักนิดจะพบว่า ทุกคนบนโลกล้วนต้องพบเจอกับความเจ็บป่วยอันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตด้วยกันทั้งสิ้น ความเกิด แก่ เจ็บตาย เป็นธรรมดาที่ไม่มีใครหนีพ้น รู้จักปล่อยวาง ปรับเปลี่ยนแนวคิดเสียใหม่ ถือเสียว่าช่วงเวลาของการป่วยทำให้เราได้มีเวลากับตัวเองมากขึ้น ได้ใช้ชีวิต ได้ขบคิดกับเรื่องราวต่างๆ ได้พักผ่อนและมีเวลามากขึ้นจากเดิมที่ต้องวุ่นวายกับการทำงานอยู่ตลอดเวลา

การเจ็บป่วยอาจจะทำให้เราได้รู้ซึ่งถึงคุณค่าของเวลามากขึ้นกว่าคนทั่วไป หากเราลองที่จะปล่อยวางและยอมรับ มองชีวิตให้เป็นแง่บวกมากขึ้น เราก็จะพบว่าจริงๆ แล้วมะเร็งก็อาจจะเป็นเพื่อนที่ทำให้เราได้เข้าใจชีวิต และทำให้เราได้มีความสุขมากกว่าที่เคยก็เป็นได้